“Eén of twee uurtjes in de week kunnen het verschil maken.” Nathalie werkt op de Vrijwilligerscentrale en breekt een lans voor vrijwilligerswerk.
“Wij zoeken iemand voor de Vrijwilligerscentrale”, kreeg Nathalie Jansen te horen toen ze vrijwilligerswerk zocht en bij Cordaad Welzijn informeerde. Inmiddels is ze niet meer weg te denken op het kantoor van Cordaad, in De Hofnar. Ze is een sociaal mens en past perfect in de visie: ‘Een buurt waar iedereen zich thuis voelt’. Tijdens een koffievisite blijkt ze het hart op de juiste plek te hebben.
Tekst en beeld Evert Meijs
De voordeurbel wordt overstemd door spelende kinderen van de basisschool, tegenover haar huis. Hoe mooi kan het zijn. Nathalie maakt open en presenteert meteen lekkere koffie. “Mijn vader was De Witte Jansen. Iedereen kende hem, hij voetbalde bij De Valk en ging naar België voor betaald voetbal. Vaak was hij op het tennisveld te vinden en schopte het tot marshal op de golfbaan.” Zo, de toon is gezet. Op de vraag hoe Nathalie bij Cordaad terecht is gekomen, vertelt ze dat ze aanvankelijk in Neerpelt woont, arbeidsongeschikt wordt vanwege MS en om die reden tweeëneenhalf jaar geleden terug emigreert naar Valkenswaard. “Ik heb altijd gezegd: als ik stabiel ben, wil ik weer iets gaan doen, want ik heb altijd kanonhard gewerkt en veel banen gehad om de kost te verdienen. Toen ik niet meer kon werken (lange tijd in de horeca en in de psychiatrie) wilde ik niet tegen vier muren blijven kijken en zocht op het internet naar Vrijwilligerswerk. Ik kwam uit bij Cordaad”.
Een nieuwe baan
Nathalie zoekt een kantoorbaan in het vrijwilligerswerk, waarbij ze in een stoel kan blijven zitten. Sociaal cultureel werker Carrie van Hoef is de eerste medewerkster die ze ontmoet. Er volgt een intake waarin wordt gemeld dat Cordaad iemand zoekt de Vrijwilligerscentrale. Nathalie: “Degene die er toen zat, ging werken in Cranendonck en dus was er niemand. Ik dacht: dan ga ik dát toch gewoon proberen.” Tijdens dat gesprek wordt langzamerhand duidelijk wat de functie gaat inhouden en dat het de bedoeling is om twee ochtenden present te zijn. Nathalie gaat akkoord en geeft zichzelf ’n jaar om alle taken onder de knie te krijgen.
Van Valkenhof tot Vogelverschrikkersfestival
“Ik onderhoud nu de website www.goedbezigvalkenswaard.nu . Op deze site staan meer dan honderd vacatures voor vrijwilligerswerk. Soms zet ik er die zelf op, soms zet het bedrijf of de instelling via een eigen account de vacature op de site. Wij keuren die ingezonden vacatures en maken die definitief. Zo heeft Valkenhof doorlopend vrijwilligers nodig, Lunetzorg heeft vacatures bij ons. Maar ook kleine ondernemingen als Kinderboerderij De Kleine Meer of Voetbalvereniging De Valk. Vrijwilligers worden ook gevraagd tegen de tijd dat bijvoorbeeld het Vogelverschrikkersfestival weer van start gaat. Ik doe dat overigens samen met mijn collega Bertina.” Nathalie en Bertina zetten bij een vacaturemelding de puntjes op de i: een uitdagende titel, foto’s erbij, een duidelijke beschrijving van het werk en een heldere achtergrond over de instelling die de vacature plaatst. Nathalie: “Zo schrijf ik liever: wij zijn op zoek naar een handige Harrie, dan dat er staat Wij zijn op zoek naar iemand die graag knutselt, of ik schrijf: Wij zijn op zoek naar een administratieve Duizendpoot.”
De twee dames dragen er ook zorg voor dat alle gegevens op orde zijn die naar de gemeente gestuurd moeten worden, zoals het aantal vacatures en het aantal mensen dat er op reageert. “Hier gaan we nog verder aan werken, want we zien de mensen die rechtstreeks reageren naar een bedrijf niet. We willen kortere lijntjes met de bedrijven.” De plaatsing van vacatures is geheel gratis en vaak staan er tot honderdvijftig oproepen vermeld voor vrijwilligerswerk. Nathalie doet haar werk op dinsdag en woensdag, op het kantoor in De Hofnar, op de begane grond, achter de bibliotheek.
Ze neemt ook vaak de telefoon op als die begint te rinkelen. Tenslotte ontvangt ze de mensen die binnenkomen voor vacatures en daar voert ze intakegesprekken mee.
Het maatjesproject is ook iets waar Nathalie voor wordt ingezet, samen met collega Shana. “Iemand is bijvoorbeeld eenzaam, heeft weinig sociale contacten, en vraagt een maatje om een kopje koffie te komen drinken, of mee naar de markt te gaan of naar theater. Dan maken we daar een vacature van of Shana geeft me een map waarin namen van mensen staan die zich aanbieden voor Maatjes-werk. Vanaf papier koppel ik mensen, nadat ik wel een kennismakingsgesprek met de twee personen heb georganiseerd.”
Ik voel me gewaardeerd.
Op de vraag waarom Nathalie ’s ochtends uit bed komt voor haar werk bij Cordaad, zegt ze vastberaden: “Het is er gewoon kei-gezellig. Als ik ’s morgens arriveer wensen collega’s van Cordaad Welzijn van de bieb me al goedemorgen. Collega’s als Bertina, Shana of Ella zijn soms al aanwezig en we beginnen met koffie. De sfeer is prima, en vooral: ik voel me gewaardeerd. Je hebt sociale contacten en je hebt een doel. Je bent onder de mensen en bij Cordaad wordt geen verschil gemaakt tussen de betaalde en onbetaalde medewerkers.” Tijdens het interview klinkt in huize Jansen gezellige achtergrondmuziek van de zender 100%NL.
Als een rasechte ambassadeur van Cordaad Welzijn onderstreept Nathalie een oproep voor vrijwilligers. “We hebben er nooit genoeg!”. Ze ziet graag dat ook jongeren zich aanmelden voor vrijwilligerswerk. “Eén uurtje in de week of in de twee weken kan voor eenzamen het verschil maken. Ikzelf heb het ook kanondruk, maar maak tijd voor dit werk.”
